In het krantenartikel, waarvan we een kopie hadden gekregen toen we de reigers kochten, stonden de namen van de oorspronkelijke kopers van de reigers benoemd. Omdat we het vermoeden hadden dat Joop Puntman bij de plaatsing van de reigers in 1978 geweest was, hoopten we dat de kopers foto's gemaakt hebben van de plaatsing.
Met de verwachting dat we de eigenaren niet zouden kunnen achterhalen, toetste ik nonchalant de namen in. En plop, adres, telefoonnummer stond op m'n scherm. Het kon niet anders dan dan dat dit adres en telefoonnummer hoorde bij de oorspronkelijke eigenaars. Toch voelde ik ook wel wat gene om te bellen. Eindelijk na weken, en de opmerking van Sjoerd dat deze mevrouw mogelijk op leeftijd kon zijn en misschien wel niet meer lang te leven zou hebben, drukte ik het telefoonnummer in.
"Met Joke", klonk een jeugdige stem vol energie. "Oh, wat ben ik blij dat je belt en dat ik weet dat de reigers goed terecht gekomen zijn!" jubelde ze bijna uit. Ze wilde de reigers zo graag nog een keer zien, waardoor een koffieafspraak direct voor de volgende dag gemaakt werd.
Een fitte oudere dame belde aan en bleef in de hal staan. "Wat geeft dit een ander perspectief? Ik heb de vogels alleen gezien terwijl ik 2 meter omhoog moest kijken. Nu zie ik het anders. Wat zijn ze groot?" Hierop volgde de verbazing over hoe de kwaliteit. Kunst dat 44 jaar in weer en wind aan de gevel heeft gehangen en geen enkele beschadiging heeft. Glazuur dat eruitziet alsof het recentelijk is aangebracht.
Voor ons was het zowel geweldig als pijnlijk om deze mevrouw te spreken. Geweldig omdat ze net al wij zo kan genieten van dit prachtige stuk werk en pijnlijk omdat ze dacht dat het kunstwerk zo aangebracht was op de gevel dat deze er niet af kon zonder het of de muren te beschadigen. Dus deze poging is niet gedaan en met pijn heeft ze het achtergelaten. De schrik sloeg haar dus net zoals bij ons destijds om het hart toen ze langs het huis kwam en zag dat de vogels weg waren. Haar conclusie was toen dat de kunst vernield was. Hoe blij was ze met m'n telefoontje geweest en hoorde dat het veilig en wel bij liefhebbers aan de muur hing.
Helaas voor ons kon Joke ons verder niet veel meer vertellen, dan dat we in het krantenartikel hebben kunnen lezen. Zij en haar man hadden de dag waarop de reigers opgehangen werden gewerkt. Er is geen foto gemaakt.